Ik heb niet ineens besloten om het warme en zonnige Queensland te verruilen voor het natte en koude Victoria hoor. Victoria is een Italiaans meisje dat ik ontmoet heb bij de bushalte tijdens één van mijn tripjes naar Airlie Beach. Het is de eerste (en tot nu toe enige) regenachtige middag en de bus is te laat (het lijkt Nederland wel). Ineens komt er een meisje aanrennen en in paniek vraagt ze in gebrekkig Engels of de bus al weg is en meteen volgt er een woordenstroom over dat ze de tijd was vergeten, omdat ze eerder had besloten om kokoswater te kopen bij Woolworths, maar toen zag ze dat ze ook sushi hadden en daar had ze wel zin in, dus kocht ze dat ook en toen keek ze hoe laat het was en zag ze dat ze wel 10 minuten had staan treuzelen, omdat ze niet kon kiezen welke sushi ze wilde, dus toen rende ze naar de bushalte en nu is ze hier. Ik kan mijn lach maar moeilijk verbergen als ik haar geruststel dat de bus er nog niet is. Ik besluit meteen dat ik haar wel aardig vind. In de bus kletsen we wat en vertelt ze dat ze sinds maart in Australië is. Eerst drie maanden in Melbourne en nu in Cannonvale (een soort buitenwijk van Airlie). Ze legt uit dat ze een Working Holiday Visum heeft en als au pair werkt, maar dat ze nu bij een gezin zit waar ze zich totaal niet thuis voelt, dus dat ze erover denkt om terug te gaan naar Melbourne. Vlak voordat ze de bus verlaat, wisselen we nummers uit.

De week daarna houden we steeds contact en spreken we een paar keer af in Airlie Beach. Een dag nadat Victoria besluit om een paar dagen naar Melbourne te gaan om haar (vakantie)liefde op te zoeken, belt ze me verdrietig op. Ze gaat morgen voor 4 dagen naar Melbourne, maar wil daarna echt niet terug naar het gezin waar ze nu zit en ze weet het allemaal even niet meer… Ineens bedenk ik een geniaal plan: wat nou als Victoria donderdag, als ze terugkomt uit Melbourne, bij ons komt werken/wonen. Ze vindt het ook een geniaal plan! Ik weet dat Mike op zoek is naar [[[i]]]Helpers[[[/i]]], dus ik besluit mijn stoute schoenen aan te trekken en het "gewoon" te vragen. Mike denkt meteen mee en vertelt dat ze wel eens vaker iemand in huis hebben genomen die ze via via hebben leren kennen. Hij wil Victoria wel eerst ontmoeten. Zo zitten we dezelfde middag nog in de auto naar Airlie Beach om haar op te halen. Het blijkt gelukkig te klikken en Victoria mag komen, ik heb er nu al zin in!

Met Victoria (en in goed overleg met Mike) maak ik die middag ook nog plannen om 1 tot en met 15 juli naar Long Island te gaan. Nee, niet New York, maar The Whitsundays. Long Island is een piepklein eilandje in The Whitsundays met een buitengewoon onbetaalbaar resort erop. Een aantal jaar geleden, vóór de voorganger van Debbie, telde het eilandje nog twee resorts, maar het ene is nu een soort spookkasteel geworden. In het resort dat wél open is, gaan Victoria en ik twee weken lang werken (4,5 uur per dag drie dagen lang en dan de vierde dag vrij) en daarna komen we terug bij Mike en Tanya. Het werk op het eiland bestaat uit het schoonmaken van de kamers en de keuken, het zwembad bijhouden en tuinieren. Het allerleukste is: in je vrije tijd mag je gebruik maken van kano's, snorkelspul en nog veel meer!