In Cairns lijkt het alsof de tijd nóg sneller gaat dan tijdens onze roadtrip. Misschien is dat wel omdat we vooral het nachtleven van deze echte backpackersstad ontdekken. Overdag voeren we vrij weinig uit. Met Alex dwaal ik wat door de gezellige straten en we koken uitgebreid met zo veel mogelijk verse groenten. Lees verder…

Op 25 juli staan Alex en ik om 10:00 uur klaar bij de poort met al onze 100 kilo aan bagage. Als de jongens ons om 10:30 nog niet hebben opgepikt, spookt het heel even door ons hoofd dat ze misschien van gedachten zijn veranderd en zonder ons zijn vertrokken. Gelukkig duurt het dan niet lang meer voordat we de (nogal lawaaierige) Honda van Antoine (bijnaam: Skinny Jones) aan horen komen. Lees verder…

Tijdens de eerste week op Long Island maak ik alweer nieuwe plannen, helaas niet met Victoria, want zij vliegt op 22 juli naar huis… Ik maak plannen met Alex, uit Strasbourg. Het enigszins vage plan is dat we, als Victoria en ik terugkomen van Long Island, teruggaan naar Mike, met Alex! Daarna (als Victoria naar huis gaat) willen Alex en ik een auto of camper huren en een roadtrip richting Cairns maken! Lees verder…

Onze dag van vertrek verloopt nogal hectisch. Als Victoria en ik om stipt 09:00 uur worden afgezet in Proserpine besluiten we eerst even de leuke tweedehandswinkels van het stadje te ontdekken, want we hebben toch genoeg tijd. Al gauw kom ik erachter dat Victoria slome shopper is. Lees verder…

De oesterpannenkoeken krijg ik maar moeilijk weg op zaterdag. Tanya vond het te veel gedoe om zelf pannenkoeken te maken (voor zover ik weet is het niet meer dan bloem, melk en eieren, maar ik hou verstandig mijn mond), dus heeft ze een kant en klare pannenkoekenmix gekocht. Lees verder…

Op donderdag zouden we Victoria ophalen vanaf het vliegveld in Proserpine, maar het liep anders. De liefde deed haar besluiten om haar midweekje Melbourne (voor een paar honderd AUD) om te boeken tot een complete week in het koude zuiden. Onbegrijpelijk, als je het Mike en Tanya vraagt. Lees verder…

Ik heb niet ineens besloten om het warme en zonnige Queensland te verruilen voor het natte en koude Victoria hoor. Victoria is een Italiaans meisje dat ik ontmoet heb bij de bushalte tijdens één van mijn tripjes naar Airlie Beach. Het is de eerste (en tot nu toe enige) regenachtige middag en de bus is te laat (het lijkt Nederland wel). Lees verder…

Bij de bushalte “Charlie Street” achter het tankstation word ik ’s ochtends om 08:55 opgehaald. Vanaf hier is het normaal gesproken slechts 20 minuutjes rijden naar de plek waar mijn krokodillensafari begint, maar er zitten gaten in de weg. Letterlijk. Lees verder…

Afgelopen zondag nam Mike me mee naar Bowen. Bowen is een kustplaats ten noorden van Strathdickie. Eerst liet hij me de pareltjes van de verborgen stranden waar de stad rijk aan is, zien en daarna gingen we barbecuen met zijn “tribe”, namelijk Mikes dochters van 46 en 43, daar twee kinderen van en zelfs daar nog een baby van. Lees verder…

‘Waarom ben ik zo’n schijterd?’ Dat vraag ik me wel eens af als papa weer een spin uit mijn kamer moet halen omdat ik dat zelf niet durf. Hier vraag ik het me constant af. Als ik naar mijn cabin loop, durf ik niet écht van mijn omgeving te genieten, omdat ik bang ben dat ik op een beest ga staan (wat niet heel vreemd is, aangezien ik net bijna over een slang struikelde..), dus kijk ik vooral naar de grond. Lees verder…

In een uithoek van London Gatwick in de rij om te boarden spot ik een meisje dat er aardig uitziet. Als we het (dubbeldekker!)vliegtuig in zijn geloodst, zie ik dat ze 3 stoelen verderop zit. Ze kijkt ontzettend vrolijk en wijst naar achteren, alle middelste stoelen zijn vrij, dus we hebben allebei twee stoelen voor onszelf! Lees verder…

Al een paar weken word ik steeds bestookt met dezelfde vraag, 'Ga je een blog bijhouden?'. Zoiets als een reisblog dus. Elke keer vuurde ik hetzelfde antwoord terug, 'Een reisblog, waarom zou ik?'. Het is immers niet echt reizen wat ik ga doen, maar ineens bedacht ik me: het is wél een avontuur! Lees verder…